می و مستی

آدمها مست می کنن در رو روی غم ببندن

بتونن از ته دل به زندگی بخندن

چه خوبه شور و مستی تو این هوای هستی

آدمها مست می کنن با یکی دو تا باده مِی

چون که خوشحال کمه گرفتاری زیاده

مِی شب تاریکمو ستاره بارون میکنه
اگه این خوشحال های ظاهری هم نبود دلمون به چی میخاست خوش باشه؟
حالا نه خوشحالی و سر مستی با شراب و می هر چیز دیگه